Fisher Effect

اثر فیشر یکی از نظریات مهم در زمینه‌ی اقتصاد است که به تأثیر نرخ بهره بر نرخ تورم اشاره دارد. این نظریه توسط اقتصاددان آمریکایی ایروین فیشر در دهه ۱۹۳۰ مطرح شد و اساس آن این است که تغییرات در نرخ بهره تاثیر مستقیم بر نرخ تورم و نرخ تورم تعیین‌کننده برای نرخ بهره است.

بر اساس اثر فیشر، اگر نرخ بهره و نرخ تورم در یک کشور به طور پایدار افزایش یابند، نرخ بهره واقعی نوعی تعادل بازار را ایجاد می‌کند و در نتیجه سرمایه‌گذاران ترغیب به سرمایه‌گذاری در بانک می‌شوند تا از افزایش نرخ بهره بهره‌برداری نمایند.

همچنین، اگر نرخ تورم کاهش یابد، نرخ بهره واقعی نیز افزایش می‌یابد و موجب کاهش سرمایه‌گذاری در بانک و افزایش سرمایه‌گذاری در بخش‌های دیگر اقتصاد می‌شود.

اگرچه اثر فیشر یک نظریه مهم در اقتصاد است، اما بسیاری از اقتصاددانان معاصر معتقدند که در عمل این اثر به صورت مطلوبی عمل نمی‌کند. دلیل این امر می‌تواند تأثیرات مختلف دیگر عوامل مانند تغییرات نرخ ارز و سیاست‌های مالی و پولی باشد که ممکن است تأثیرات متفاوتی روی نرخ بهره و تورم داشته باشند.