قراردادهای آتی
قراردادهای آتی، یا همان Futures Contracts، ابزارهای مالی هستند که به معاملهگران اجازه میدهند تا در مورد خرید یا فروش یک دارایی مشخص در تاریخی آینده تصمیم بگیرند. این دارایی ممکن است شامل کالاهای کشاورزی، ارزها، سهام، نمادهای مالی و حتی نرخهای بهرهبرداری باشد.
یکی از ویژگیهای بارز قراردادهای آتی، تعیین شده بودن قیمت و تاریخ تسویه آنها است. این بدان معناست که در زمان معامله، معاملهگران قیمت و تاریخ تسویه را تعیین میکنند و در تاریخ مقرر، تفاوت بین قیمت معامله و قیمت فعلی دارایی را تسویه میکنند.
از مزایای قراردادهای آتی، مدیریت ریسک است. با استفاده از این ابزار، تولیدکنندگان و مصرفکنندگان میتوانند خود را در برابر نوسانات ناگهانی در قیمتها محافظت کنند. به عنوان مثال، یک کشاورز میتواند در قراردادهای آتی برای فروش محصولات خود به قیمت ثابت در آینده شرکت کند تا از تغییرات ناگهانی در بازار محصولات کشاورزی درآمد کسب کند.
همچنین، این ابزار به سرمایهگذاران اجتناب از خرید و نگهداری مستقیم دارایی فیزیکی را میدهد. به عنوان مثال، یک سرمایهگذار ممکن است به جای خرید طلا، در قراردادهای آتی طلا سرمایهگذاری کند و در نهایت تفاوت قیمتها را دریافت کند.
با این حال، باید توجه داشت که قراردادهای آتی همراه با ریسکهای خاص خود هستند. تغییرات ناگهانی در قیمتها میتواند منجر به سود یا زیان زیادی شود. برای همین، شرکت کنندگان در این بازار نیاز به داشتن اطلاعات کافی و تجربه لازم دارند.
در نتیجه، قراردادهای آتی به عنوان ابزار مهمی در مدیریت ریسکها و سرمایهگذاریهای مالی شناخته میشوند که با دانش و تحقیق دقیق، میتوان از آنها بهرهبرداری کرد.