موجودی غیر نقدی
عرضه نقدینگی یکی از مفاهیم اساسی در اقتصاد است که تأثیر مهمی بر اقتصاد و بازارها دارد. این مفهوم به وضوح مینشاند که چگونه پول و داراییها به صورت ثابت یا نامتقارن در دسترس مردم و شرکتها قرار دارند.
واژه "عرضه نقدینگی" به دو شکل اصلی تفسیر میشود:
نقدینگی قابل دسترسی (Liquid) و نقدینگی غیرقابل دسترس (Illiquid)
نقدینگی غیرقابل دسترس یا Illiquid Supply به داراییها یا سرمایههایی اطلاق میشود که به راحتی به پول تبدیل نمیشوند یا فرآیند تبدیل آنها زمانبر است.
به عنوان مثال، داراییهایی مانند املاک، ماشینآلات صنعتی و حتی سهام که به راحتی به پول تبدیل نمیشوند، به عنوان داراییهای غیرنقدینگی شناخته میشوند.
عرضه نقدینگی غیرقابل دسترس میتواند بر اقتصاد تأثیرات جدی داشته باشد. در زمانهای بحرانی، مانند رکودها یا شوکهای اقتصادی، وقوع این موضوع میتواند مشکلات بیشتری بوجود آورد. افراد و شرکتها ممکن است به دسترسی به پول نقد نیاز داشته باشند تا بتوانند نیازهای روزمره خود را برطرف کنند. اگر داراییها بیقابلیت تبدیل به پول باشند، این موضوع میتواند منجر به مشکلات مالی جدی شود.
بنابراین، مدیریت عرضه نقدینگی و توجه به این موضوع بسیار حیاتی است. شرکتها و افراد باید در نظر داشته باشند که چگونه داراییهای غیرنقدینگی را مدیریت کنند و از نقدینگی قابل دسترس بهرهبرداری کنند تا در شرایط مختلف اقتصادی بهتر عمل کنند.