بروکرهایی بدون میز معاملاتی
بروکرهای Non-Dealing Desk (NDD) یا بروکرهایی بدون میز معاملاتی در بازار ارز، نقش مهمی را ایفا میکنند. این نوع بروکرها به عنوان واسطهای بین تریدرها و بازار ارز عمل میکنند و به آنها امکان میدهند تا مستقیماً در بازار بینبانکی فعالیت کنند.
بروکرهای NDD تفاوت اساسی با بروکرهای Dealing Desk (DD) دارند. در بروکرهای DD، سفارشات مشتریان از طریق دفتر معاملاتی بروکر پردازش میشوند و گاهی اوقات بروکر از معاملات مشتری به عنوان معاملات مخاطرهپذیر بهرهبرداری میکند. این باعث ایجاد تضارب منافع ممکن است.
اما در بروکرهای NDD، سفارشات مشتریان به صورت مستقیم به بازار ارز منتقل میشوند. این به مشتریان این امکان را میدهد تا بدون واسطهگری اضافی و بدون تضارب منافع معاملات خود را انجام دهند.
بروکرهای NDD معمولاً از دو نوع مدل عمده استفاده میکنند: STP (Straight Through Processing) و ECN (Electronic Communication Network). در مدل STP، بروکر تمام سفارشات را به عنوان یک واسطه منتقل میکند. اما در مدل ECN، سفارشات به صورت مستقیم با سفارشات سایر تریدرها جفت میشوند.
از مزایای استفاده از بروکرهای NDD میتوان به اجتناب از تضارب منافع، افزایش شفافیت و اجرای سریعتر معاملات اشاره کرد. با این حال، باید به این نکته توجه کرد که برخی بروکرهای NDD ممکن است حجم معاملات بزرگ را پذیرفته و اجرای سفارشات را کند کنند.
در نهایت، انتخاب بروکر NDD بستگی به نیازها و استراتژی معاملهگر دارد. باید با دقت شرایط و خدمات ارائه شده توسط هر بروکر را مورد بررسی قرار داد و سپس تصمیم گیری کرد که کدام بروکر بهترین انطباق را با نیازها دارد.